Jonathan Samidin

Psalmen 118:8 Het is het beste te leven onder de bescherming van de Here , dat biedt meer zekerheid dan wanneer men op mensen vertrouwt.

Aantal pagina’s: 9 (6 van de 9)
Aantal woorden: 6.1K

Vorige pagina

Volgende pagina

Mijn genezing in zicht

Gered door een engel

Ik kwam in die tussentijd in contact met iemand die mij geleerd heeft hoe ik met de situatie moest omgaan. Met haar besprak ik mijn pijn, en zij gaf mij de nodige instructies hoe ik uit de put kan geraken. Het was klauteren naar boven of in die pijn en de haat verstikken!

Ik geloof (dat heb ik achteraf ontdekt) dat God haar op mijn pad heeft gelegd om mij te helpen met mijn (innerlijke) genezing. Ik kon (hoe meer ik erover sprak) vrijer met eenieder over mijn situatie praten. Op een gegeven moment is ook zij door persoonlijke omstandigheden uit mijn leven gegaan. Het leek alsof eenieder uit mijn leven wegging, maar onze God is een alleswetende God!

Werken voor de Heer

Na twee jaren in de gemeente op de banken gezeten te hebben heb ik mij toen aangemeld als muzikant. Ik geloof, dat wanneer we iets voor de Here doen wij alles in ons vermogen moeten doen om Hem te verheerlijken. Dan gaat het niet om de muziek, of de populariteit, maar puur om het feit dat Jezus centraal staat in alles wat je doet. De vrede en de rust keerde terug, ik werd dagelijks geleid door Zijn Geest en ik kon na lange tijd weer zeggen: “dank U Jezus dat ik vandaag geen moment tegen U hebt gezondigd!”

Eenzaamheid knaagt diep in de ziel

Ik had wel last van eenzaamheid! Het was zo frustrerend en demotiverend, maar ik vroeg God ook: “Heer schenk mij iemand met wie ik U samen ernstig kan dienen. Iemand die van U houdt en die alles zal doen om U te behagen!” Ik had geen haast alhoewel er hier en daar kansen aanwezig waren, maar ik wachtte op het juiste moment.

Een vrouw vinden is niet moeilijk, maar de juiste vrouw vinden dat is een uitdaging! God alleen kan je helpen! Er lopen overal vrouwen rond, en ik was het echt beu om in een relatie te stappen, wetende dat dit mijn geestelijk leven geen goeds zal brengen. Dan wil ik het maar niet hebben over een relatie met een ongelijke span; dit is solliciteren naar problemen voor jezelf, de omgeving en de atmosfeer! Je stapt letterlijk een bus in richting de afgrond.

Is zij het Heer?

Ik heb Consuela op een heel bijzondere manier leren kennen en dat was ergens eind september 2016. We hebben toen gewoon contact gehad als vrienden. Ik had geen zin om iets met haar te beginnen want zij was 12,5 jaren jonger dan mij. Uiteraard had ik de overtuiging, dat wanneer God iemand op je pad legt jij niets daaraan kan doen, want de situatie zal je blijven achtervolgen.

Ik consulteerde veel mensen onder andere mijn moeder en vroeg haar ooit: “Mams, is het wel verstandig om met iemand te gaan die zoveel jaren jonger is dan mij?” Ze lachte en herinnerde mij eraan dat zij ruim 10 jaren verschilt met mijn stiefvader. Verder vroeg ik haar of ze de ouders van Consuela kende (aangezien zij jaren dezelfde gemeente bezochten) en ze gaf aan dat haar ouders rustige en lieve mensen waren. Dat was voor mij natuurlijk voldoende om te weten wat mij te wachten staat. Ook het feit dat ze bekeerd was en Jezus kende, gaf mij een goed gevoel.

Het leek alsof eenieder uit mijn leven wegging, maar onze God is een alleswetende God!

Samen bidden

Er zijn veel mannen en vrouwen die klagen geen partner te hebben, maar ik geloof dat zij hun hart open moeten stellen want velen vergeten wat ze God gevraagd hebben, en zien de zegen die God voor ze heeft (door geestelijke blindheid) als een vloek. Door genade en de wijsheid die God mij geschonken heeft, heb ik mijn hart (eind januari 2017) geopend voor Consuela, en het contact was uitstekend.

We waren vrienden, maar baden via het internet al veel samen en bemoedigden elkaar dagelijks. Toch wilde ik geen kansen nemen en vroeg God om dit alles te bevestigen. Ik heb het contact (na twee weken dagelijks contact) toen abrupt gestopt en zei haar dat ik tijd nodig had om na te denken. Ik weet dat ik haar heel veel pijn gedaan had en haar diep gekwetst had; dagelijks ervoer ik in mijn geest dat ik haar liet betalen voor de zonden van anderen.

Het verhaal eindigt hier

Dit gedeelte zal ik een ander keer vervolgen, omdat de dingen die God voor mij doet geen einde lijken te hebben. God doet elke dag iets nieuws voor mij en ik kan Hem alleen maar dankzeggen! Het is belangrijk om te weten, dat we op 1 september 2017 in het huwelijk zijn getreden, ons dochtertje is op vrijdag 8 juni 2018 en ons zoon op zondag 27 december 2020 geboren. Velen kijken verbaasd als ze horen dat er binnen 3 jaren twee kinderen erbij zijn gekomen. Ik zeg ze altijd: “De Heer komt spoedig” en ik ben gehoorzaam want de Bijbel zegt: “Ga en vermenigvuldig”.

Zij heten respectievelijk Prinses-Sifra en Prins-Israël, een koningskoppel! We hebben een uitstekende relatie, want Jezus leidt ons dagelijks, we bidden graag samen en lezen samen in Gods woord. God heeft een plan met elk van ons. De dingen die God na 2017 gedaan heeft (en nog aan het doen is) wordt in deel 2 vervolgd.