Een bittere pil
Mijn oudste dochter kwam toen ter wereld en ik zakte nog dieper in de put, want hoewel ik nauwelijks bijdroeg aan de zorg ‘leende’ ik (ongevraagd) ook het geld dat Sandra opzij zette. Het kwam wel nooit zo ver dat ik bij mensen was gaan ‘salen‘ (spullen ongevraagd nemen en verkopen), omdat ik van nature niet lui ben en vaak werk had. Ik kon naast het schilderen ook van alles en nog wat doen. Mijn verleden heeft me echt niet populair gemaakt. Ik was heel depressief en agressief en vormde samen met 2 andere vrienden een soort bende. Achmed (Snoepie) en Romano zijn inmiddels overleden. Later kom ik hierop terug.
Nog dieper de put in
Ik werd op een dag geconfronteerd met een scheidingsbrief. Sandra wilde niet verder meer met mij en besloot om bij haar moeder in te wonen. De dagen die hierna volgden waren lange en eenzame dagen, maar door de verslaving kon ik dit deels van me afzetten.
De avonden waren voor mij het hardst, omdat ik vaak slapeloze nachten had en ik het maar niet kon verwerken dat Sandra niet meer thuis zou komen. Verder drong het in die periode echt tot mij door dat ik mijn manier van leven moest veranderen. Ons dochtertje was al heel vroeg afgestaan aan haar pleegouders, omdat we niet in staat waren om voor het kind te zorgen. We leefden toen al een soort afwisselend leven. Ze was niet dagelijks bij mij, en in het weekend ging zij regelmatig naar haar pleegouders om ons kind te zien.
Jezus trok mij eruit
Het was normaal (zoals ik dat eerder zei) dat ik in het weekend bezopen thuis aankwam, maar tegelijk wist ik diep in mijn hart dat mijn manier van leven niet goed was. Ik was toen ook al verslaafd aan cocaïne en voelde me telkens na elke ronde weer goed en fris. Dat was mijn afleiding.
Op één van die vrijdagavonden kwam ik thuis aan en mijn jongere broer Albert (Bob), die al ruim een jaar bekeerd was, was daar met een paar gelovigen. Ze hadden bijna dagelijks sessies thuis bij ons en heel vaak spotte ik over de Jezus die ze aanbaden. Telkens wanneer ze me over Jezus vertelden, zei ik: “Her dey we Yesus Yesus, yu si Yesus k’ba?” (De hele dag hebben jullie het over Jezus, hebben jullie Jezus al gezien?).
Zijn stem was duidelijk
Dit keer was het anders. Ik hoorde ze zingen met de gitaar en het deed me wat, het geluid, de woorden… op een gegeven moment vroeg ik heel spontaan om een lied voor mij te zingen en om voor me te bidden, maar één van de gelovigen zei: “No, un no begi gi yu want yu drungu” (Nee, we gaan niet voor je bidden, want je bent dronken). De andere gelovige zei: “No, mi firi tap mi ati fu begi gi yu” (Nee, ik voel op mijn hart om voor jou te bidden).
Mijn bevrijding was een feit
Zo begon het, hij bad en ik voelde plotseling een verlichting, kreeg kippenvel en bovendien voelde ik een liefde die ik nooit eerder gevoeld heb… onbekend en vreemd voor mij, en het had mij zo diep geraakt dat ik spontaan begon te huilen. Ik viel op de grond, maar ze richten mij toen weer op en gingen door met hun gebed. Ik hoorde ze luidop bidden: “Ik bestraf de geest van alcohol”, “Ik bestraf de geest van nicotine”, “Ik bestraf de geest van drugs”, “elke macht en band van verslaving verbreek ik” “Ik verbreek de macht van geweld”.
Dit keer was het anders. Ik hoorde ze zingen met de gitaar en het deed me wat, het geluid, de woorden… op een gegeven moment vroeg ik heel spontaan om een lied voor mij te zingen en om voor me te bidden.
Ik kreeg een nieuw hart
Mijn jongere broer vertelde mij dat ik 3 keer neerviel. Wanneer ik dit verhaal vertel aan gelovigen grappen ze wel eens van: “Was je niet dronken man?”, “Heb je soms geen bed om op te slapen?”. Eerlijk, dat wat ik die dag ervoer was onbeschrijflijk, ongelooflijk, heerlijk, verfrissend en vernieuwend! Hoe raar het ook mag klinken, ik ben abrupt gestopt met alcohol, sigaret en drugs. Velen hebben misschien tijd nodig om van die verslaving af te komen, maar God heeft mij éénsklaps door tussenkomst van die gelovigen bevrijd van mijn verslaving.
- De ellende werd heviger 50%
Heeft deze getuigenis u gezegend? Laat dan uw feedback achter.