Jonathan Samidin
Psalmen 46:2 Bij God vinden wij bescherming, Hij is onze kracht. In de moeilijkste omstandigheden bleek steeds weer dat Hij ons te hulp komt.
Aantal pagina’s: 9 (1 van de 9)
Aantal woorden: 6.1K
Wie is Jonathan?
Velen kennen mij als een vrolijke jongeman, een vurige christen, een jongeling die niet ouder wordt, een jongeling met een positieve houding en een creatief denken, iemand die altijd een oplossing ziet en vindt. Alles wat ik ben en heb, heb ik te danken aan mijn Hemelse vader. God heeft mij gezegend met zowel goede als slechte mensen.
God heeft mij een aparte drang gegeven om dingen te analyseren en het goede van het kwade te onderscheiden. Ik heb vele lessen gehaald uit de gebeurtenissen in mijn leven, die ik heel graag met anderen wil delen. Mijn blijdschap en vrolijkheid komen allemaal van de Here, omdat ik al mijn lasten, al mijn problemen (& uitdagingen), en al mijn hartpijn bij de Here breng; Hij alleen kan mij die rust geven en schenken.
Laat iemands voorkomen u niet misleiden! Velen staan versteld en kijken verbaasd, als ik hun delen uit mijn verleden vertel. Ik wens u veel leesplezier en mijn gebed is, dat u de les uit elk van de genoemde punten in uw eigen leven kan toepassen of anderen hiermee kan helpen.
Dit verhaal heeft 9 pagina’s, ga dus steeds door naar de volgende pagina voor het complete verhaal.
Jonathan Samidin
Hoe het begon
Oog in oog met de dood
Ik was anderhalf jaar toen ik tijdens een zware regenbui in een put viel; mijn grootvader die van het werk kwam zag een zwart ‘ding’ op en neer in het water gaan. Toen hij ‘het’ pakte zag hij dat ik voor mijn leven vocht; hij heeft mijn leven op het nippertje gered. In die tijd groef hij vaker putten om vuil zoals bladeren erin te gooien.
Toen ik twee en een half jaar oud was, speelde ik onder het voertuig van mijn oom. Op een gegeven moment reed hij zonder op te letten achteruit, terwijl ik onder zijn banden zat. Een buurvrouw redde mij door luidkeels naar mijn oom te gillen! De banden reden volgens de buurvrouw over mijn beide benen. Ik werd met spoed naar het EHBO gebracht en na observatie (op het EHBO) mocht ik naar huis. Er was gelukkig niets ernstigs met mij gebeurt.
Bijna mijn oog kwijtgeraakt
Ik kan mij ook een ander geval heugen toen ik als kind van 6 betrokken was in een gevecht waar jongens over en weer stenen naar elkaar toegooiden. Op een gegeven moment raakte één van de voorbijvliegende objecten mij bijna in mijn oog; de steen raakte mijn wenkbrauwen. Het had een haartje gescheeld of ik had vandaag de dag maar één oog. Op het EHBO kreeg ik 7 hechtingen en kon op dat moment helemaal niet met dat oog zien. Gelukkig kon ik na een dag of twee weer normaal zien.
Het had een haartje gescheeld
Op mijn 8ste werd ik tijdens het fietsen aangereden door een auto, omdat ik zonder te kijken wilde keren op de weg. Ik werd vol geramd door het voertuig. Niet lang daarna, een maandje of zo, werd ik bij het oversteken door een brommer aangereden. Beide keren had het een haartje gescheeld of ik had blijvende letsel overgehouden. Ik ben God heel erg dankbaar, dat er niets ernstigs met mij was gebeurd.
Ook daar had ik het niet makkelijk maar geef wel eerlijk toe, dat ik mij vaak misdroeg en dus debet was aan veel van de pijn die ik leed.
Een scheiding verandert alles
Mijn ouders gingen in die periode uit elkaar en vanaf dat moment deden wij (mijn broer en zussen) veel zelf. Financieel droeg mijn vader wel goed bij en zorgde ervoor, dat we allemaal naar school konden gaan.
We woonden in bij onze grootouders en hadden het niet makkelijk. Ik moest helpen en mocht vaak niet uitslapen; er waren duidelijk andere regels. Ik rookte vanaf mijn 10de tot en met mijn 14e, en toen ik besefte dat mijn schoolresultaten achteruitgingen en ik er geen enkel voordeel aan had stopte ik abrupt. Ik zette mij vervolgens in en slaagde als één van de besten van de Mulo.
Door omstandigheden ben ik bij mijn stiefmoeder gaan wonen; ze was een lieve vrouw maar het boterde niet tussen mij en haar kinderen. Ook daar had ik het niet makkelijk maar geef wel eerlijk toe, dat ik mij vaak misdroeg en dus ook debet was aan veel van de pijn die ik leed.
Droom groot
Ik had altijd het verlangen om op het Natin te studeren en wist vanaf het 3e leerjaar op de Mulo wat ik wilde, en hoe ik daar terecht kon komen.
Het Natin
Omdat mijn ouders gescheiden waren heb ik voor een beroepsgerichte opleiding gekozen om meteen te kunnen werken, en dus voor mezelf te zorgen. Ik werkte uitmuntend, kreeg hele hoge cijfers en had een soort verslaving om altijd heel hard te werken en hoge cijfers te behalen. Verder had ik altijd al het verlangen om voor een groot bedrijf zoals Staatsolie, Suralco of Billiton te werken.
- De getuigenis van Jonathan 11%
Ga verder naar onderdeel “Een ontmoeting met Jezus” en uw feedback appreciëren wij zeer.
Thank you for sharing
Een zeer bewogen getuigenis.
Bedankt voor alle openheid.
Ik kon pas vergeven toen mijn focus zich verplaatste van het leed dat mij was aangedaan door mensen naar wat Christus voor mij heeft gedaan en doet. Dat Hij mij dwars door alles heen geleid heeft en uit elke vervelende situatie verlost heeft en mij steeds nabij is.
Dankuwel zs.Sanches, inderdaad was het een overweging om het wel of niet online te plaatsen vanwege een aantal gevoelige zaken. Maar ja, soms moeten dingen gezegd worden, hoe pijnlijk het ook mag zijn…. natuurlijk, Gado gi wi wijsheid fu taki san moes fu taki, en de dingen die onbelangrijk zijn gewoon achterwege laten. Bijzaken gewoon negeren en de hoofdzaken meenemen. Het allerbelangrijkste is: dat het stuivertje moet vallen.
Wie in die film gespeeld heeft is in deze minder belangrijk, maar de levenslessen die door velen tot zegen kunnen zijn, is het allerbelangrijkste. Nogmaals dank voor uw feedback.
Mooie inspirerende getuigenis ps. Het mooie is dat u durft aan te geven dat u ook mens bent, dus ook fouten heeft gemaakt en daarmee niet perfect ben. De rode draad die mij opviel, is dat de vijand er alles aan heeft gedaan om u van uw roeping af te houden. Maar Gado bun. Hij is genadig en onze schild. Prijze Hem
Bedankt lobi brada voor de feedback. Ja het klopt wat je zegt. Vaak genoeg vertellen wij eenzijdig dat verhaal, maar geven zelf niet aan wat onze bijdrage zelf is geweest. God is inderdaad zeer te prijzen. Geen woorden genoeg…